Θα ήθελα να ξεκινήσω το ποστ με ένα συγνώμη.
Συγνώμη στους φίλους των spector συγνώμη στους φίλους του blog που τους βάζω σε 3:16 λεπτά μουσικής βαρεμάρας.
Οι spector υπάρχουν από το 2011 και μετά από τον πρώτο συμπαθητικό αλλά μονότονο δίσκο συνέχισαν και το ποιο φοβερό έγιναν και επιτυχημένοι.
Τους βρίσκω από τα μέτρια συγκροτήματα που δεν μπορώ να καταλάβω ΓΙΑΤΙ έκαναν επιτυχία.
Μήπως το άθλιo trendy outfeat μήπως η συγκλονιστική ποζεριά μήπως το δήθεν στυλ δεν ξέρω.
Τώρα ξαναχτυπάν με νέο album και διεκδικούν να γίνουν οι morrisey της καρδιάς μου.
Ίσως να γερνάω αλλά πραγματικά έχω βαρεθεί τα copy paste συγκροτήματα και σίγουρα οι spector δεν το είναι το χειρότερο από αυτά αλλά αυτό βρέθηκε μπροστά μου αυτό το βαρετό μεσημέρι του Αυγούστου.
Συγνώμη στους φίλους των spector συγνώμη στους φίλους του blog που τους βάζω σε 3:16 λεπτά μουσικής βαρεμάρας.
Οι spector υπάρχουν από το 2011 και μετά από τον πρώτο συμπαθητικό αλλά μονότονο δίσκο συνέχισαν και το ποιο φοβερό έγιναν και επιτυχημένοι.
Τους βρίσκω από τα μέτρια συγκροτήματα που δεν μπορώ να καταλάβω ΓΙΑΤΙ έκαναν επιτυχία.
Μήπως το άθλιo trendy outfeat μήπως η συγκλονιστική ποζεριά μήπως το δήθεν στυλ δεν ξέρω.
Τώρα ξαναχτυπάν με νέο album και διεκδικούν να γίνουν οι morrisey της καρδιάς μου.
Ίσως να γερνάω αλλά πραγματικά έχω βαρεθεί τα copy paste συγκροτήματα και σίγουρα οι spector δεν το είναι το χειρότερο από αυτά αλλά αυτό βρέθηκε μπροστά μου αυτό το βαρετό μεσημέρι του Αυγούστου.